مقایسه یافته های اکوکاردیوگرافی در نوزادان مادران با دیابت بارداری و نوزادان مادران سالم

زمینه و هدف: دیابت بارداری با افزایش خطر بیماری های قلبی نوزادی همراه است. این مطالعه با هدف بررسی یافته های اکوکاردیوگرافی در نوزادان مادران با آزمایش تحمل گلوکز (gtt) مختل و مقایسه آنها با نوزادان مادران سالم انجام شد. روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی- تحلیلی در بیمارستان امیرالمومنین (ع) سمنان، از فروردین تا آبان 1392 دو گروه از نوزادان واجد شرایط وارد مطالعه شدند. نمونه گیری با رویکرد آسان و به طور متوالی انجام شد. نوزادان در روز دوم تولد تحت اکوکاردیوگرافی قرارگرفتند و پارامترهای قلبی شامل دیامتر سپتوم بین بطنی، نسبت کوتاه شدگی، توده و ضخامت دیواره خلفی بطن چپ، قطر آئورت و دهلیز چپ اندازه گیری شد. همچنین قندخون مادران و شاخص hba1c اندازه گیری گردید. تحلیل با نرم افزار spss ویراست 16 صورت گرفت. یافته ها: 35 نوزاد از مادران با gtt مختل و 33 نوزاد از مادران سالم مورد مطالعه قرار گرفتند. وزن تولد نوزادان، سن مادران و hba1c در نوزادان مادران با gtt مختل بیشتر از گروه سالم بود (به ترتیب 003/0p=، 000/0p= و 000/0p=). ضخامت دیاستولی و سیستولی دیواره بین بطنی، نسبت ضخامت دیاستولی دیواره بین بطنی به ضخامت دیاستولی دیواره خلفی بطن چپ، قطر آئورت و قطر خروجی بطن چپ در نوزادان مادران gtt مختل، بیشتر از گروه سالم بود (به ترتیب 008/0p=، 034/0p=، 016/0p=، 017/0p= و 020/0p=). در سایر پارامترها تفاوت معناداری گزارش نشد. نتیجه گیری: دیابت بارداری با تغییر در یافته های اکوکاردیوگرافی به ویژه ضخامت دیاستولی دیواره بین بطنی مرتبط است. همچنین افزایش ضخامت دیواره بین بطنی به ویژه در دیاستول از مهمترین شاخص های هیپرتروفی پاتولوژیک قلبی می باشد که می تواند در حضور دیابت بارداری و عدم کنترل آن ایجاد یا تشدید گردد.